VANREDNO UKIDANJE REŠENJA: ODNOS JAVNOG INTERESA I INTERESA ZAŠTITE ŽIVOTNE SREDINE

U radu se razmatra mogućnost primene Vanrednog ukidanja rešenja kao vanredne mere zaštite prava na život u zdravoj životnoj sredini. Autor analizira pravnu prirodu Vanrednog ukidanja rešenja, prikazuje uslove za njegovu primenu i objašnjava posebnost primene ovog vanrednog pravnog sredstva u stvarima od značaja za zaštitu životne sredine. S ciljem pronalaženja osnovnih kriterijuma za utvrđivanje značenja koje se kod primene Vanrednog ukidanja pridaje pojmovima „javni interes“ i „teška i neposredna opasnost po zakonom utvrđeni interes“ i definisanja odnosa između javnog interesa i interesa zaštite životne sredine, naročita pažnja posvećena je analizi prakse Ustavnog suda Srbije i Evropskog suda za ljudska prava.
Autor iznosi argumente za primenu Vanrednog ukidanja kao poslednje pravne mere zaštite životne sredine, ukazuje na probleme koji u praksi otvaraju potrebu da se zakonito stečena prava iz integrisane i energetske dozvole, pod restriktivnim uslovima, ograniče ili čak suspenduju i ukazuje na primenu stavova sudske prakse o potrebi balansiranja između opšteg interesa zajednice i zaštite osnovnih prava pojedinaca. U zaključnom razmatranju, autor ukazuje na uočenu inkonzistentnost postojećih zakonskih rešenja koja se odnose na pitanje procesne legitimacije kod Vanrednog ukidanja u stvarima od značaja za zaštitu životne sredine i moguće pravce noveliranja.