ANALITIČKA I HERMENEUTIČKA TEORIJA PRAVA

U radu se izlažu osnovni pravci razvoja u filozofiji prava u prethodnih nekoliko decenija sa stanovišta metateorijskog razlikovanja između analitičke i hermeneutičke perspektive u proučavanju prava. Autor tvrdi da se skorije filozofije prava mahom ne pozicioniraju u okvirima tradicionalne dihotomije jusnaturalizam – pravni pozitivizam, te da ta dihotomija sve manje uspjeva da objasni razlike između savremenih poimanja prava. Kao alternativa se izlaže ralika između analitičke filozofske tradicije i hermeneutičke filozofske tradicije koje se presudno uticale na oblikovanje posthartovskih strujanja u anglosaksonskoj filozofiji prava i postkelzenovskih strujanja u kontinentalnoj filozofiji prava. Konačno, ispituje se uticaj hermeneutičke filozofije i pravne teorije kod nas kako u pogledu izgradnje hermeneutičke teorije prava tako i u pogledu izgradnje teorije pravne hermeneutike.